Benieuwd naar onze gastouders? Erna Meijer, bemiddelingsmedewerker bij ons gastouderbureau, ging in gesprek met gastouder José. Zij zit inmiddels al 15 jaar in het vak!
Een terugblik
José zit aan haar grote houten tafel in de woonkamer. Ze heeft zin in het interview en ik ook! José vindt het heerlijk om over haar vak als gastouder te praten. Als we terugblikken naar vijftien jaar geleden vertelt ze: ‘In het begin moet je toch even ontdekken hoe het werkt als gastouder. Je werkt in je eigen huis, maar wil ook je privé behouden. Om dat te leren scheiden had ik tijd nodig.’ Lachend voegt ze eraan toe: ‘Toen was de woonkamer na een opvangdag ook echt ontploft, dat is nu niet meer zo. Vijftien jaar geleden paste ik meer op: ik maakte knutsels, zong liedjes en verzorgde de kinderen liefdevol. Maar het aanbod wat ik nu aan de kinderen geef is zoveel meer. Ik ben veel bewuster bezig en probeer aan te sluiten bij de ontwikkeling van de kinderen. Ik kijk daarvoor veel naar de kinderen. Mocht ik ergens over twijfelen, dan bespreek ik dat met de ouders. De betrokkenheid over en weer is veel groter geworden, dat maakt mijn werk heel leuk. De rol van de gastouderbureaus is ook veranderd, eerst verzorgden zij vooral de kassiersfunctie, nu hebben ze een begeleidende en ondersteunende rol. Als het nodig is, kan ik altijd bij ze terecht. Er zijn intervisiebijeenkomsten waar je samen komt met andere gastouders. Dat is fijn, we doen allemaal hetzelfde werk, we begrijpen elkaar.’
Wat de gastouderopvang van José typeert
In de woonkamer van José staat prachtig speelgoed dat de kinderen uitnodigt om te spelen, maar de tuin is het pareltje van de gastouderopvang van José. Naast de zandwatertafel, belleblaasflesjes en trampoline zijn er ook kippen en geitjes. Wat is dit een prachtige plek om te zijn en te ontdekken!
José vertelt: ‘Ik woon in een buitengebied, midden in de natuur. Er is hier zoveel te zien en mee te maken voor de kinderen. De kinderen mogen de kippen aaien en we kijken regelmatig hoeveel eieren er gelegd zijn. Wanneer er brood over is, brengen we dat naar de kippen of de geitjes. Sommige kinderen vinden het nog spannend om de dieren te voeren, andere kinderen draaien hun hand niet voor om. Ik ben er altijd bij en let op dat de kinderen lief zijn voor de dieren en andersom.’ José voegt eraan toe: ‘Voor de vakantie lag er ergens een dood vogeltje. Ik vroeg aan de kinderen wat we ermee moesten doen. Dat wisten ze zelf al, het vogeltje moest begraven worden. We hebben een gat gegraven, het vogeltje wordt erin gelegd, en tot slot een bloemetje er bijgelegd. Toen we een week later weer een dood vogeltje vonden, werd het ritueel herhaald. Als we nu op die plek komen, benoemen de kinderen ook dat de vogeltjes liggen. Op de kinderen maakt dit heel veel indruk.’
José is zich in de afgelopen jaren steeds meer in de natuur gaan verdiepen. Soms bedenkt ze zelf iets, soms komt iets tegen op internet. ’Laatst las ik een artikel over champignons kweken. Ik heb er samen met de kinderen een projectje van gemaakt. De aarde en mini champignons deden we in een emmer en brachten we naar een donkere plek in de kelder. Elke dag keken we even of ze gegroeid waren. Toen ze groot waren, mochten de kinderen ze mee naar huis nemen. Daar waren ze heel trots op.’ José vertelt ook: ‘Ik heb van verschillende bloemen een foto gemaakt en hiervan een bloemenkaart gemaakt. Als we met zijn allen op stap gaan naar het park, gaan we op zoek naar de bloemen op de bloemenkaart. Natuurlijk zijn ze blij als ze de goede bloem gevonden hebben. Als ze de naam niet weten, vertel ik dat. Laatst wees een ouder haar kind op een mooie rode bloem. Dat is een klaproos! hoorde ik het meisje zeggen. Ik vind het belangrijk om respect voor elkaar en de liefde voor de natuur mee geven. Van kinderen die hier geweest zijn hoor ik dat hier de grondbeginselen wel gelegd zijn. Dit vind ik natuurlijk erg leuk om te horen.’
En al die andere leuke dingen van gastouderopvang.
José vertelt: ‘Naast een vaste dagindeling en de activiteiten kan ik als gastouder echt inspelen op een kind of situatie. Als gastouder kan ik afwijken van mijn plannen en tegemoetkomen aan wat er die dag speelt. Dat is heerlijk. Wanneer een kind wat meer tijd nodig heeft om te wennen, heb ik die tijd. Ik ben er voor het kind, kijk wat een kind wil, laat hem naar me toe komen, blijf hem wel volgen en/of tegen hem praten, maar dring me niet op. Ik maak altijd een weekcollage met foto’s en verhalen die ik de ouders mail. Zo zijn we laatst naar de koeien geweest, ook aan de overkant van de straat. Er waren kinderen die ook graag op de hooibalen klommen en er graag vanaf springen. Het is leuk om dit met de ouders te delen.
Het is fijn om thuis te kunnen zijn voor mijn eigen kinderen. Ik heb ze ook altijd bij de opvang betrokken en vaak vinden ze het leuk om mee te helpen. Ik vind het belangrijk om energie in mijn werk te steken, nieuwe plannen te maken en uitdagingen op te zoeken. Dat kan als gastouder, je hebt die vrijheid. Hierdoor wordt het niet saai en blijf ik leren.‘